We wonen alweer heel wat jaar in Nederland, sinds 2001 om precies te zijn. Martin kreeg een baan bij Philips. Daardoor zijn we naar Eindhoven verhuisd. Ik kreeg op mijn beurt vervolgens een baan bij een architectenbureau in Den Bosch. Deze stad is heel wat gezelliger dan Eindhoven, dus verhuisden we.
We gaan nog zo’n 2-3 keer per jaar terug, meestal tijdens de herfst-, kerst- en zomervakantie. En met carnaval. Ik heb het wel geprobeerd te vieren, maar ik kreeg de smaak niet te pakken. Ik drink bovendien niet, dat scheelt ook… We gaan dan niet terug naar Leicester. Onze beide ouders wonen niet meer in Groot Brittannië. We gaan eigenlijk altijd naar Kent; huren daar een huisje aan de kust. We weten daar de weg, genieten van fish&chips. Je bent er zo! Drie uurtjes naar Dover, half uurtje door de tunnel en dan nog 20 minuutjes oostwaarts. Als we iets zouden kopen, dan zou het wel daar zijn. Het is namelijk best kostbaar om een huis te huren.
Wat ik het meeste mis is om echt met iemand te kunnen praten. Ik volg zowel het Engelse alsook het Nederlandse nieuws. Mijn Nederlands is niet goed genoeg om de diepte in te gaan in een gesprek.
Daarnaast zijn bijv. grappen lastig. Of dingen die je op bv je 15e op tv ziet. Dat stukje geschiedenis of maar een half woord nodig hebben, dat mis ik wel.
Wat ik ook mis is dat je niet zo in de auto kunt springen om je vrienden of familie te bezoeken. Ik mis ook wel de lol met vrienden. Maar als ik zou mogen kiezen, zou ik hier willen blijven! Iedereen is zo happy hier. In Engeland is er toch een andere quality of life dan hier.
Mijn mooiste herinneringen hangen dan ook eigenlijk aan Nederland. De grote gebeurtenissen uit mijn leven hebben hier plaatsgevonden. Ik ben hier getrouwd met mijn Engelse man, ik kreeg hier twee kinderen. Ik was 28-29 toen ik hiernaartoe kwam; tot mijn 18e woonde ik bij mijn ouders, daarna ging ik naar college elders in het land. En daarna weer naar Londen.
Het gerecht Fruitcrumble
Ik zat te twijfelen tussen het maken van scones en dit toetje. Het was al zo lang geleden dat ik het had gemaakt, dat ik voor deze fruitcrumble koos. Je eet het eigenlijk altijd na een Big Sunday dinner. En dan vooral in de herfst en de winter. De basis blijft altijd hetzelfde, maar je kunt er verschillende versies van maken. Dit keer heb ik gekozen voor een versie met havermout, muesli en blackberries (bramen). De versie met appel is de meest traditionele.
Andere nationale gerechten zijn natuurlijk de wereldberoemde fish & chips. Maar ook Shepherds pie. Sunday roast en Sunday dinner. Die roast kan zowel van lam, varken of rund zijn. Het wordt geserveerd met roast potatoes (aardappeltjes uit de oven) en Yorkshire Pudding. Die is trouwens hartig. Het geheel wordt geserveerd met gravey (jus), wortelen en doperwtjes. Met kerst eet je de fancy versie ervan.
Recept Fruitcrumble
Voor 4 personen :
- 1 kilo appels
- 350 gr bramen
- Beetje suiker naar believen
- 1 eetlepel water of appelsap
- 100 gr bloem
- 75 gr boter
- 50 gr muesli
- 50 gr havermout
- 100 gr demerara (bruine) suiker
Bereidingswijze:
- Verhit de oven op 200 graden Celcius
- Boen de appels schoon en snijd in vieren. Verwijder het klokkenhuis en halveer ieder partje in twee. Doe ze in een pan, proef hoe zoet ez zijn en voeg naar gelang meer of minder suiker toe. Voeg een eetlepel water of appelsap toe en kook gedurende 5 minuten op een gematigd vuur zodat de appels zacht worden.
- Doe de appels in een ondiepe hittebestendige taartvorm fan ongeveer 15 x 20 cm.
- Vermeng de bloem en boter met je handen zodat een mix ontstaat die lijkt op broodkruimels
- Schep er de havermout, muesli en bruine suiker door en strooi dit over de gekookte appels in de taartvorm.
Zet in de oven en bak de fruitcrumle gedurende 30 minuten of tot de bovenzijde krokant en goud-bruin is. Dig it! Eet smakelijk!