Japan

Ik heb Nederland leren kennen door een Nederlandse exchange student die in Japan was. Hij had die mogelijkheid gekregen omdat zijn opa die tijdens de oorlog krijgsgevangene was in Japan. De jongen studeerde aan de TU in Delft en toen ik er op bezoek was, heb ik daar echt slimme mensen ontmoet. Zelf heb ik in de VS en UK gestudeerd, maar wat me zo aanspreekt aan Nederland is het motto “Study hard, party hard”. Nederlanders zijn praktisch ingesteld en heel relaxed. Denk bijvoorbeeld maar niet dat je je in Japan kunt vertonen in een jack met gaten!

Ik heb tot 2012 in Japan gewoond, voornamelijk in Urawa, dat is een deel van de megastad Tokyo. Het is vanaf daar ongeveer 20 km respectievelijk een half uurtje rijden naar het centrum. In dat jaar ben ik naar de Universiteit Nyenrode gegaan waar ik mijn MBA heb gedaan. Ik woon nu in ’s-Hertogenbosch; wat ik zo bijzonder vindt aan deze stad is dat er op vijf minuten van elk huis wel een meer ligt!

Een van de heerlijkste dingen van Japan is het eten. Mijn ouders, eigenlijk vooral mijn vader, verbouwt groenten. Het is heerlijk om die te kunnen eten. Dat mis ik vaak wel. Heerlijke tomaten, aubergines… het is lastig om hier goede groenten te krijgen. In Japan lijken het soms wel juwelen! Des te knapper als je bedenkt dat Japan een moerassig grasland heeft, maar dit heeft weten om te toveren tot business opportunity!

Waar ik vaak van sta te kijken, is hoe Japans eten wordt gefotografeerd. De fotograaf snapt niet hoe het hoort! Links van je staat de rijst, rechts staat het kommetje met Miso soep. De chop-sticks liggen tussen jou en de kommetjes in, ze liggen strak naast elkaar en zo dat je ze met je rechterhand kunt oppakken.

Ik zou ooit nog wel terug willen naar Japan, maar niet voor altijd. Het zou me niet verbazen als mijn vriend en ik daar nog eens ooit gaan leven. Ik probeer minimaal een keer per jaar te gaan. En als iemand mij komt opzoeken, neemt die steevast eten voor me mee. Het feit dat we samenwonen zonder getrouwd te zijn, is iets wat wel vreemd is voor Japanners.

Mijn favoriete gerecht uit Japan

Ik heb voor rijst en miso soep gekozen, want daar kom je altijd op uit in Japan. Het is net als je hier een broodje eet. In Japan eet je dit wel drie keer per dag. Inderdaad… ook als ontbijt! Dat is wat ik wel het meeste mis: het warme ontbijt en de lunch. Hier in Nederland ben ik dol op gerookte paling.

Er is een Japans gezegde hoe je rijst moet koken. In het begin moet je het op een zacht vuur zetten, dan gaat het pruttelen. Vervolgens ontstaat een soort jammerend geluid wat lijkt op babygehuil. Je moet de deksel dan niet van de pan afhalen. Dertien minuten nadat het heeft gekookt moet je het vuur uitzetten. Je laat het deksel nog steeds op de pan en wacht minimaal 5-10 minuten zodat de stoom kan rondwalsen in de pan. Daarna is de rijst luchtig. Anders wordt het een grote, vaste brok. Je serveert de rijst heet.

Recept 味噌汁 Misoshiru (Miso soep)

Om de bouillon te maken voeg je Kombu (zeewier) en Katsuo (bonito) toe aan een pan met koud water. Zet de pan op het vuur, maar draai dit laag voordat het gaat koken. Pak een vergiet en giet de soep af zodat de Kombu en Katsuo achterblijven in het vergiet. Doe de soep terug in de pan. Voeg ingrediënten toe zoals Wakame (zeewier) en Tofu. Zet het vuur een beetje hoger maar de soep mag niet koken als de tofu erin zit. Voeg Miso pasta toen aan de pan en los het op. Strooi bij het serveren wat dun gesneden lente-uitjes over de soep.